Wet zorg en dwang

Verschillende bezoekregelingen leidt tot onrust

Door de komst van het Coronavirus mag een woongroep van zeven mannen geen bezoek meer ontvangen. De bewoners zijn boos en verdrietig. Zij missen hun familie en vrienden. Wat het voor de bewoners extra lastig maakt is dat bij andere woongroepen in de straat, wel bezoek in de tuin komt.

Cliëntondersteuning Klein

De aanblik hiervan maakt het gemis van eigen familie voor de bewoners nog groter.

Een van de bewoners besluit contact op te nemen met Adviespunt Zorgbelang en uit zijn boosheid en onbegrip. Er is geen duidelijkheid waarom het bij de ene woongroep wel is toegestaan om bezoek te ontvangen en bij de andere niet. De cliëntenvertrouwenspersoon Wzd onderzoekt waarom er zo verschillend met de regels wordt omgegaan. En bij die zoektocht blijkt dat er op meerder locaties onrust is ontstaan door de verschillende bezoekregelingen.

De cliëntenvertrouwenspersoon heeft contact met de geneesheer directeur en hoort dat clusterleiders individueel over het bezoek mogen beslissen. Zij kunnen als beste inschatten of de bewoners zich aan de 1,5 meter kunnen houden en of er een verhoogd risico is.

Met die informatie en op advies van de cliëntenvertrouwenspersoon, stellen de bewoners in hun huiskamervergadering een mail op voor de clusterleider. Hierin uiten zij hun onvrede en sturen aan op een aangepaste bezoekregeling. De mail wordt goed ontvangen door de clusterleider. De regels zijn aangepast. In de tuin wordt een grote tent opgebouwd, met in het midden een wand van plexiglas. Een rooster voor het gebruik van de tent maakt het acceptabel voor iedereen. De clusterleiders en bewoners zijn tevreden en genieten van het bezoek op afstand.

Deze case is op waarheid gebaseerd. Om privacy-redenen zijn de namen fictief.

Kunnen wij u ook helpen?
Ga naar: Cliëntenvertrouwenspersoon Wet zorg en dwang